ابری سازی در اصطلاح کتاب آرایی عبارت است از: آمادهسازی آهار (لعاب)، آمادهسازی رنگهای گیاهی و معدنی، سپس پاشیدن رنگهای آماده شده بر سطح آب یا آهار و ایجاد نقوش درهم، شبیه به ابر یا امواج آب یا نقوش شکل داده شده به وسیله سوزن یا شانه و به دنبال آن گسترانیدن کاغذ بر سطح مایع به منظور انتقال نقوش بر آن.
کسی را که به امر ابریسازی مشغول است در اصطلاح ابری ساز و کاغذی را که بدین طریق منقّش میشود، کاغذ ابری یا به بیانی سادهتر ابری میگویند.
واژه «ابری سازی» غیر از اصطلاح «ابر» و «ابرسازی» که یکی از شاخههای هفتگانه هنر نگارگری ایران بهشمار میآید است. کاغذ ابری برای آراستن حاشیه کتابهای خطی نفیس، مرقعات، متن قطعات خط و نقاشی، روی جلد، آستر بدرقه کتاب، زمینه قلمدان و جعبههای روغنی به کار میرفت و امروزه بیشتر برای قطعهنویسی در کار خوشنویسی یا قطعات مینیاتور یا تذهیب به کار میرود.
