تذهیب

واژه ایست عربی از ریشه ذهب.تذهیب به معنی زر و طلا و همچنین زراندود کردن و به معنی طلاکاری و زرنگاری است با ظهور اسلام مسلمانان احترام زیادی به قرآن مجید داشتند و هنرمندان را بر آن داشت که به تزیین و تذهیب کتاب آسمانی روی آورند تذهیب از ابتدا مکمل خوشنویسی به شمار می رفت در قرون اولیه دوران اسلام خود خوشنویسان کار تذهیب را به عهده داشتند ولی به تدریج بین هنرمندان متداول و مرسوم شد. از سده چهارم هجری قمری به بعد قرآن ها دارای صفحات مذهب و مرصع بسیار زیبایی بودند که ساده و بی پیرایه است. تذهیب در دوره های مختلف بیان کننده حالات و روحیات آن دوره هاست .

تذهیب سده چهارم هجری ساده و بی پیرایه است.سده پنجم و ششم متین و منسجم .سده هشتم پرشکوه و نیرومند و سده نهم و دهم ظریف و تجملی هستند .

مکاتب تذهیب

 مکتب سلجوقی .مکتب ایلخانی. مکتب تیموری (هرات ).مکتب صفوی (تبریز ۲ ).مکتب زند و قاجار