گل و مرغ

نقش گل و پرنده در هنر ایران قصه عشقی وصل ناشدنی می باشد نقش مایه گل و مرغ همیشه در ذهن و زبان هنرمند ایرانی جاری بوده و هنرمند این مضمون را در آثار هنری خویش طبیعت را در مفهوم باغ و بهشت وارد زندگی روزمره کرده است .بهشت باغ توسط نگارگر با یک گل بازگو می شود. گل و مرغ از شاخه‌های نگارگری محسوب می‌شود که در دوره تیموری به بعد  رونق چشمگیری داشته است . استادانی که در پیشرفت گل و مرغ سهم بسزایی داشتند علی اشرف هنرمند عهد زند و افشاریه و پس از او آقا صادق را نام برد .در دوران قاجار گل و مرغ جلوه جلال زیادی داشته است .به طور کلی نقاشی گل و مرغ اصطلاحی برای توصیف یک گونه از نقاشی قدیمی ایرانی است که دارای موضوع گل و پرندگانی همچون بلبل و گاه پروانه بوده و هنرمندان برای بازنمایی موضوع از طبیعت الهام می گرفتند.